ساخت و ساز در ایران ابتدا به صورت دیوارهای باربر با سقف تیرپوش با برگ درختان و برخی موارد طاق قوسی و از زمان قاجاریه سقف های شیبدار و از زمان سلطنت پهلوی اول سقف های بتنی و فولادی و تیرآهن وطاق ضرب یدر ساختمانهای دولتی توسط پیمانكاران خارجی اجراء شد كه نمونه آن ایستگاه راه آهن تهران میباشد و از دهه ۴۰ به بعد ساختمانها با اسكلت فلزی و یا بتنی ویادیوار باربر باسقف طاق ضربی و یا تیرجه و بلوك ( به نامهای مختلف و انواع تیرچه ها و بلوك ها ) و استفاده از بلوكهای پیش ساخته بتنی اجرا گردیده است .

ساخت و اجراء ساختمانها در ایران در حال حاضر به دو روش سنتی و صنعتی  می باشد اما روش صنعتی سازی هنوز نتوانسته جایگاه لازمه را در ایران بدست آورد و در اكثر نقاط ایران روش متداول اجراء می گردد.
روند صنعتی سازی ساختمان در ایران تا قبل از دهه ۶۰چندان ملموس و دارای مفهوم نبوده است زیرا این صنعت وابسته به صنعت ساخت غرب بوده است ولی در حال حاضر متخصصان ایرانی می توانند همانند سازندگان خارجی قدم بردارند .
صنعت ساختمان در ایران دارای جایگاه بالایی است، از سال و۱۳۶۰ به بعد در طول چندین ده ساله كشور ایران در امر هنر معماری و صنعت ساختمان سازی سرآمد شد . سبك سازی ساختمانها به منظور جلوگیری از صدمات حوادث غیر منتظره طبیعی و انسانی باعث جهش خاصی در صنعت ساختمان سازی در جهان و ازجمله ایران گردد وهمزمان استفاده از انرژی های نو و پاك در معماری باعث شد كه در امر ساختمان سازی نیز تحول شگرفی در جهان بوجود اید كه كشور ایران
در انجام این مقوله بی نصیب نماند وصنعت ساختمان در ایران پذیرای آن گردید و پروژه ها را با معماری طراحی شده توسط معماران ایرانی و با تكنولوژی روز صنعت ساختمان به اجراء درآورند .